Hoge Myopie (Bijziendheid): Risico's, Oogheelkundige Afwijkingen en Preventie

6 Minuten leestijd

Hoge myopie (bijziendheid) is een veelvoorkomend probleem dat wereldwijd miljoenen mensen treft. Bijziendheid kan in drie categorieën worden ingedeeld, namelijk lage myopie (tussen -0.50 en -3.00 D, oogaslengte 24.19 mm), matige myopie (tussen -3.00 en -6.00 D, oogaslengte 25.16 mm) en hoge myopie (sterker of gelijk aan -6.00 D, oogaslengte 25.96 mm). Hoewel myopie op zichzelf misschien niet als een oogziekte wordt beschouwd, brengt hoge myopie wel een aantal significante risico's met zich mee die kunnen leiden tot ernstige oogheelkundige aandoeningen.

Dit blog is van groot belang voor mensen die lijden aan hoge myopie, aangezien het helpt om inzicht te krijgen in de mogelijke risico's en oogheelkundige afwijkingen die kunnen optreden als gevolg van deze aandoening.

In deze inleiding hebben we een kort overzicht gegeven van wat hoge myopie is en waarom het belangrijk is om je bewust te zijn van de risico's die ermee gepaard gaan. In de rest van het blog zullen we dieper ingaan op de oogheelkundige afwijkingen die kunnen optreden bij hoge bijziendheid, evenals preventieve maatregelen en behandelingsopties. We hopen dat deze informatie waardevol is en je aanmoedigt om verder te lezen om meer te leren over hoge myopie.

Oogheelkundige afwijkingen bij hoge bijziendheid

Mensen met hoge bijziendheid lopen een verhoogd risico op verschillende oogheelkundige afwijkingen die kunnen leiden tot ernstige problemen met het gezichtsvermogen. De kans op deze aandoeningen stijgt aanzienlijk bij elke toename van de brilsterkte boven de -6.00 dioptrie, en dit kan leiden tot ernstige en blijvende slechtziendheid. Het is belangrijk op te merken dat deze risico's niet verminderd worden na refractiecorrectie door middel van een laserbehandeling of een geïmplanteerde lens. Hieronder bespreken we enkele van deze afwijkingen:

Zwakke gebieden in het netvlies (perifere retinadegeneraties)

Bij hoge myopie kan het netvlies aan de randen zwakker worden, wat resulteert in perifere retinadegeneraties. Deze degeneraties kunnen het risico op netvliesloslating vergroten.

Netvliesloslating (ablatio retinae)

Netvliesloslating is een ernstige aandoening waarbij het netvlies loskomt van de onderliggende weefsels. Dit kan leiden tot een plotseling verlies van gezichtsvermogen en vereist onmiddellijke medische behandeling.

Afwijkingen in de gele vlek (myope maculopathie)

De gele vlek, ook wel macula genoemd, is een klein gebied in het centrale deel van het netvlies. Het is verantwoordelijk voor het scherpe, centrale zicht en speelt een cruciale rol bij het uitvoeren van taken die gedetailleerd en nauwkeurig zien vereisen, zoals lezen, schrijven, autorijden en het herkennen van gezichten. De gele vlek bevat een hoge concentratie van kegeltjes, de lichtgevoelige cellen die kleuren waarnemen en ons in staat stellen om bij helder licht scherp te zien.

Myope maculopathie verwijst naar een reeks afwijkingen die kunnen optreden in het centrale deel van het netvlies, de zogenaamde gele vlek of macula. Enkele voorbeelden van deze afwijkingen zijn:

• Chorioretinale atrofie is een oogafwijking waarbij er plaatselijke verdunning optreedt in de lagen van het netvlies en het vaatvlies, wat kan leiden tot verlies van gezichtsscherpte.
• Lacquer cracks zijn dunne, lijnvormige breuken in het weefsel van het netvlies, meestal geassocieerd met hoge bijziendheid, die kunnen leiden tot verzwakking en mogelijk verdere netvliescomplicaties.
• Chorioretinale neovascularisaties (CNV) zijn abnormale bloedvaten die zich ontwikkelen onder het netvlies en vaatvlies, wat kan leiden tot lekkage, zwelling en uiteindelijk visusverlies.
• Subretinale bloedingen zijn bloedophopingen die zich onder het netvlies bevinden, wat kan leiden tot mogelijk blijvende schade aan het netvlies.
• Fuchse spot is een pigmentverandering (ophoping) in de macula, meestal geassocieerd met hoge bijziendheid, die kan leiden tot een verminderde gezichtsscherpte in het centrale gezichtsveld.
• Maculaire retinoschisis is een aandoening waarbij het centrale deel van het netvlies (macula) zich opsplitst in lagen, wat kan leiden tot een verminderde gezichtsscherpte en vervorming van het beeld.
• Dome-shaped macula is een ongewone, bolvormige vervorming van de macula, vaak geassocieerd met hoge bijziendheid, die kan leiden tot verstoring van het gezichtsvermogen en soms andere netvliesproblemen.

De frequentie van myope maculopathie neemt toe naarmate de mate van bijziendheid groter is. Daarnaast speelt leeftijd een rol. Naarmate men ouder wordt, komt myope maculopathie vaker voor.

Afwijkende vorm van de oogbol en afwijkingen van of rondom de oogzenuw

Hoge myopie kan leiden tot een afwijkende vorm van de oogbol, zoals staphyloom. Een staphyloom is een uitstulping of uitbochting van de wand van het oog, meestal geassocieerd met hoge bijziendheid, die het netvlies en andere oogstructuren kan aantasten en het gezichtsvermogen kan beïnvloeden.
Bovendien kunnen er afwijkingen optreden rondom de oogzenuw, zoals:

• Bleekheid rondom de papil is een aandoening waarbij het gebied rondom de oogzenuwkop, ook wel papil genoemd, een abnormaal bleke kleur heeft.
• Scheve implant oogzenuw (Tilted disc) en torsie van de papil
• Glaucoom is een oogaandoening waarbij de zenuwvezels die informatie van het oog naar de hersenen sturen, geleidelijk aan beschadigd raken, wat kan leiden tot permanent verlies van het gezichtsvermogen.
• Papil pits zijn kleine putjes of kuiltjes die zich kunnen vormen in de oogzenuw, en die soms geassocieerd worden met een verhoogd risico op glaucoom.
• Macrodisc is een grotere diameter van de oogzenuw dan normaal.
• Peripapillaire choroidale cavitatie is een aandoening waarbij er holtes of openingen ontstaan in de laag van bloedvaten en weefsel onder de oogzenuw, wat mogelijk geassocieerd wordt met een verhoogd risico op glaucoom.

Door een goede monitoring en regelmatige controle kunnen veel van deze oogheelkundige afwijkingen vroegtijdig worden opgespoord en behandeld, wat kan helpen om verdere schade aan het gezichtsvermogen te voorkomen.

Preventie en behandeling van progressieve myopie

Ongecorrigeerde myopie kan de ontwikkeling van een kind belemmeren, en hoewel optische correcties het gezichtsvermogen herstellen, voorkomen ze niet de abnormale ooggroei of gerelateerde oogaandoeningen op latere leeftijd. Onderzoekers zoeken al jaren naar methoden om myopie te beïnvloeden via farmacologische, gedrags- en optische interventies. Echter, ondanks de vele onderzoeken, is er nog geen eenduidige oplossing gevonden om bijziendheid af te remmen.

Het is belangrijk om te begrijpen hoe progressieve myopie met behulp van de huidige inzichten kan worden afgeremd om oogheelkundige problemen te minimaliseren. Hieronder bespreken we enkele preventieve maatregelen en behandelingsopties voor kinderen en tieners:

• Atropine oogdruppels: een lage concentratie atropine kan helpen om de progressie van myopie bij kinderen af te remmen. Op welke manier atropine de progressie van myopie vertraagt, is nog onduidelijk.
• Nachtlenzen (Ortho-K): speciale contactlenzen die het hoornvlies tijdelijk kunnen vervormen om myopie te corrigeren, waardoor overdag geen correctie nodig is. Er zijn aanwijzingen dat Ortho-K-lenzen de progressie van myopie kunnen verminderen door de groei van de oogaslengte af te remmen, maar dit effect lijkt tijdelijk en kan leiden tot een rebound-effect bij het stoppen met dragen. Hoewel sommige onderzoeken suggereren dat orthokeratologie effectief kan zijn bij het beheersen van myopie-progressie, is het effect minder significant dan farmacologische behandelingen zoals atropine en brengt het dragen van nachtlenzen een verhoogd risico op hoornvliesinfecties met zich mee.
• Brillen: het wordt afgeraden om myopie onder te corrigeren en het dragen van een normale bril of normale contactlenzen overdag heeft geen effect op het remmen van myopie.
  Essilor® Stellest™ brillenglazen zijn ontwikkeld om myopie te controleren. Het glas bestaat uit een enkelvoudige zone en een myopie controle zone. De myopie controle zone op basis van de H.A.L.T.-technologie, bestaande uit een unieke samenstelling van 1021 onzichtbare lensjes, genereert een reeks vertragende signalen vóór het netvlies die de ooggroei reguleren.

Aanbevelingen voor mensen met hoge myopie om oogheelkundige problemen te voorkomen of te minimaliseren

Om oogheelkundige problemen als gevolg van hoge myopie te minimaliseren, zijn er enkele aanbevelingen die je kunt volgen:

1. Bezoek regelmatig een optometrist of opticien voor controles. Volg de aanbevolen behandelingen en draag de voorgeschreven brillen of contactlenzen om je gezichtsvermogen te corrigeren.
2. Neem pauzes tijdens langdurig dichtbij kijken, zoals lezen, computerwerk of smartphonegebruik.
3. Breng meer tijd buitenshuis door, aangezien blootstelling aan natuurlijk daglicht kan helpen om myopie bij kinderen te voorkomen of de progressie te vertragen. Buitenlicht leidt tot de afgifte van dopamine in het netvlies. Deze stof remt de groei van de oogbol af. Daarnaast kan weinig tijd buitenshuis door brengen leiden tot een tekort aan vitamine D, wat ook bijziendheid bevordert.

Door deze aanbevelingen te volgen, kun je proactief werken aan het behoud van je gezichtsvermogen en het voorkomen van oogheelkundige problemen die verband houden met hoge myopie.

Conclusie

In dit blog hebben we hoge myopie (bijziendheid) onderzocht en de verschillende oogheelkundige afwijkingen die ermee gepaard kunnen gaan. We hebben benadrukt dat het belangrijk is om preventieve maatregelen te nemen en vroegtijdig met een behandeling te beginnen om de risico's van hoge myopie te beperken.

Het is cruciaal voor mensen met hoge myopie om regelmatig een optometrist te bezoeken en alert te zijn op mogelijke oogheelkundige afwijkingen. Hierdoor kan tijdige behandeling plaatsvinden en kunnen verdere complicaties worden voorkomen.

We hebben ook verschillende methoden besproken om de progressie van myopie af te remmen, zoals atropine oogdruppels, orthokeratologie en speciale brillenglazen. Deze behandelingen kunnen een belangrijke rol spelen bij het behoud van het gezichtsvermogen en het voorkomen van verdere verslechtering van de ogen.

← Vorige Pagina